cluster headache

Η αθροιστική κεφαλαλγία είναι μια αυτόνομη κεφαλαλγία του τριδύμου που χαρακτηρίζεται από εξαιρετικά επώδυνες, αυστηρά μονόπλευρες, βραχείας διάρκειας κρίσεις κεφαλαλγίας που συνοδεύονται από ομόπλευρα συμπτώματα του αυτόνομου νευρικού  συστήματος ή την αίσθηση ανησυχίας και διέγερσης ή και τα δύο. 

Η σοβαρότητα της διαταραχής έχει σημαντικές επιπτώσεις στην ποιότητα ζωής του ασθενούς και, σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να οδηγήσει σε αυτοκτονικό ιδεασμό. Η αθροιστική κεφαλαλγία θεωρείται πλέον ότι περιλαμβάνει μια συγχρονισμένη μη φυσιολογική δραστηριότητα στον υποθάλαμο, το τριδύμου αγγειοτριδυμικό  σύστημα και το αυτόνομο νευρικό σύστημα. 

Ο υποθάλαμος φαίνεται να παίζει θεμελιώδη ρόλο στη δημιουργία μιας ανεκτικής κατάστασης που επιτρέπει την έναρξη ενός επεισοδίου, ενώ οι προσβολές είναι πιθανό να απαιτούν τη συμμετοχή του περιφερικού νευρικού συστήματος. 

Οι τριπτάνες είναι τα πιο αποτελεσματικά φάρμακα για τη θεραπεία μιας οξείας προσβολής  αθροιστικής κεφαλαλγίας. Τα μονοκλωνικά αντισώματα κατά του πεπτιδίου που σχετίζεται με το γονίδιο της καλσιτονίνης, ενός κρίσιμου νευροδιαβιβαστή του τριδυμικού  συστήματος, βρίσκονται υπό διερεύνηση για την προληπτική θεραπεία της αθροιστικής κεφαλαλγίας. 

Αυτές οι μελέτες θα αυξήσουν την κατανόησή μας για τη διαταραχή και ίσως αποκαλύψουν άλλους θεραπευτικούς στόχους.

Η πιο μελετημένη τεχνική νευροτροποποίησης σε ασθενείς με αθροιστική κεφαλαλγία είναι η διέγερση του ινιακού νεύρου (ONS), με ένα συγκεντρωμένο ποσοστό απόκρισης στη μετα-ανάλυση 57,3% (95% CI 0,481-0,665). Η εν τω βάθει εγκεφαλική διέγερση (DBS) ήταν η δεύτερη πιο μελετημένη θεραπεία με συγκεντρωτικό ποσοστό απόκρισης 77,0% (95% CI 0,594-0,957). 

Τα αποτελέσματα της  DBS ήταν πιο ετερογενή από τα αποτελέσματα της ONS, τα οποία θα μπορούσαν να σχετίζονται με τους διαφορετικούς στόχους διέγερσης στις μελέτες DBS και ανέφεραν πιο σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες από ό,τι στις μελέτες ONS. 

Οι υπόλοιπες θεραπείες  που έχουν χρησιμοποιηθεί στην αθροιστική κεφαλαλγία (φάρμακα κατά της οδού CGRP, βαρφαρίνη, εγχύσεις κεταμίνης-μαγνήσιου, σειριακοί  αποκλεισμοί ινιακού νεύρου, κλομιφαίνη, οναμποτουλινική τοξίνη Α, κετογονική δίαιτα, ραδιοσυχνότητα  του σφηνοϋπερωίου γαγγλίου ή διέγερση του πνευμονογαστρικού, διαδερμική ηλεκτροδιέγερση του δέρματος και νευρεκτομή του βιδιανού νεύρου) έχουν αποδώσει  πτωχότερα αποτελέσματα ή οι δημοσιεύσεις που αναφέρονται έχουν κακή ποιότητα.